آنچه در این مقاله می خوانید
درباره تومورهای گوش
تومورهای گوش : سه تومور گوش که اغلب به جراحی نیاز دارند ؛ سرطان مجرای گوش ، تومور گلوموس گوش میانی و تومور عصب شنوایی عصب حفظ تعادل در نزدیکی مغز می باشند. ( متخصص گوش و حلق و بینی )
سرطان مجرای گوش
یک سرطان کوچک محدود به مجرای گوش ، از طریق جراحی با برداشتن کل مجرا ، صماخ گوش و بخش کوچکی از گوش خارجی ، درمان می شود.
سرطان مجرای گوش در صورت تشخیص به موقع و محدود بودن آن به مجرای گوش ، در ۸۵ درصد بیماران ، قابل درمان است. در این جراحی ، مجرا ، صماخ گوش و استخوان های شنوایی برداشته می شوند.
نواحی ترشح غدد لنفاوی ، در جلوی گوش و در گردن را می توان به طور همزمان ، با همکاری جراح سر و گردن ، برداشت. گاهی اوقات پرتو درمانی ، بعد از جراحی گوش ، به روند درمان اضافه می شود.
پس از این درمان ، قدرت شنوایی به طور دائمی از دست می رود. جراحی حتی در بیماران مسن نیز به راحتی ، قابل تحمل است. در شکل پیشرفته تر بیماری ، پیش بینی ، ضعیف بوده و به پرتو درمانی و جراحی جامع تر گوش نیاز دارد.
تومور گلوموس
گلوموس تمپانیکوم ، در مقایسه با گوش میانی و صماخ گوش نرمال ، در پشت صماخ گوش ، سرخی ایجاد می کند.
- صماخ گوش نرمال
- گلوموس تمپانیکوم
تومور گلوکوم از ساختارهای تخصصی پشت صماخ گوش منشاء می گیرد و به گوش محدود بوده یا در گردن منتشر می شود.
تومور گلوموس هر چند خوش خیم بوده و به آرامی رشد می کند ، ولی می تواند عملکردهای حیاتی گوش را تخریب کرده ، باعث فلج صورت شده و حتی در صورت عدم درمان ، در مغز نیز منتشر شود.
از آن جایی که عوارض جانبی و مشکلات جراحی گلوموس تمپانیکوم جزئی می باشند ، درمان جراحی بر حسب اندازه تومور ، در مجرا یا پشت گوش توصیه می شود. درمان دائمی مورد انتظار است.
نوروم آکوستیک
نوروم اآکوستیک تومور خوش خیم عصب تعادل در مجرای استخوانی بین گوش و مغز می باشد و گاهی اوقات به سمت مغز رشد کرده و بزرگ می شود.
درمان تومورهای بسیار کوچک با حس شنوایی خوب ، اغلب شامل درمان ” انتظار و اسکن مجدد ” در طول یک دوره ۶ تا ۱۲ ماهه می باشد.
اگر تومور رشد کند ؛ درمان ، پیگیری می شود و شامل جراحی عصب اکوستیک برای بیماران دارای وضعیت سلامت خوب یا پرتو درمانی و چاقوی گاما برای بیماران مسن تر دارای وضعیت سلامت ضعیف می باشد.
در اکثر موارد ، برداشتن کامل تومور از طریق جراحی نوروم اکوستیک انجام می شود و گاهی اوقات می توان در صورت کوچک بودن تومور ، شنوایی را حفظ نمود.
گاهی ضعیف شدن ماهیچه های صورت اتفاق می افتد ، ولی اغلب به حالت نرمال باز می گردد. نشت مایع نخاعی ، در کمتر از ۵ درصد بیماران اتفاق می افتد که به جراحی نوروم اکوستیک مضاعف نیاز دارد.
نکاتی درباره تومورهای گوش
تومورهای بدخیم گوش ؛ هر چند به ندرت رخ می دهند ، ولی می توانند تهدید کننده زندگی باشند و از این رو باید هر چه سریع تر ، درمان شوند.
به جز درد ؛ علائم تومور گوش ، آنقدر نامحسوس هستند که بیمار معمولا در مرحله اولیه تومور ، متوجه آن نمی شود.
وقتی تومور به مرحله نهایی می رسد ، درمان آن بسیار دشوار بوده و مشکلات سلامت جدی ناخوشایندی را نیز بوجود می آورد. از این رو ، آگاه بودن از علائم مرتبط با آن ، الزامی می باشد.
تومورها و کیست های گوش می توانند در هر نقطه ای در داخل یا اطراف گوش ها ، شکل بگیرند.
برخی از رایج ترین نواحی ، پشت گوش ها ، داخل مجرای گوش و لاله گوش ، می باشد.
اصولا تومورها می توانند در عمق گوش یا در بخش های بیرونی گوش ، ایجاد شوند. آن ها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند.
تومورهای خوش خیم ، باعث علائم دردناکی نمی شوند ولی خلاص شدن از آن ها الزامی می باشد چون بعد از یک دوره زمانی خاص ، به تومور بدخیم تبدیل شده یا حضور آن ها می تواند عملکردهای نرمال گوش را مختل نماید.
علائم رایج تومورهای گوش
یکی از آشکارترین علائم تومورهای گوش ، وجود یک بر آمدگی کوچک بر روی پوست می باشد. این بر آمدگی ها به طور نرمال ، نرم هستند و شما مکرراً شاهد تغییراتی در شکل ظاهری آن خواهید بود. در برخی موارد این برآمدگی ها بزرگ تر شده و در برخی موارد ، اندازه آن ها به صورت رندوم تغییر می کند. این برآمدگی ها بر روی گوش به راحتی قابل رویت می باشند و در زمان واقع شدن در پشت گوش ، به راحتی در زمان لمس شدن با انگشت
، قابل حس کردن می باشند. علامت دیگر ، درد در ناحیه گوش است. درد گوش گاهی بسیار شدید بوده و با تورم و قرمزی در ناحیه گوش توام است. اگر کیست عفونی شود ، از گوش ، چرک یا مایعات خاصی خارج می شود.
یکی از علائم خطرناک ، افت تدریجی شنوایی می باشد. بسیاری از افراد از تومورهای خوش خیم گوش رنج برده و از افت شنوایی توام با درد در گوش ، گلایه می کنند. برخی افراد نیز در هنگام گوش کردن به موزیک بلند یا استفاده از هدفون ، از درد گوش گلایه می کنند.
بهتر است برای تشخیص هر چه سریع تر مشکل ، تحت چک آپ دوره ای قرار بگیرید.
تشخیص و درمان تومورهای گوش
تومورهای گوش معمولاً در طول آزمایشات نرمال گوش تشخیص داده می شوند. روش های مختلفی برای تشخیص وجود تومور یا کیست در گوش وجود دارد. اولین روش ، مشاهده مجرای گوش است.
پزشکان ، مجاری گوش را بمنظور کشف کیست ها در مجرای گوش یا در داخل یا خارج گوش ، مورد بررسی کامل قرار می دهند.
پزشک ، تست های شنوایی سنجی و تیمپانومتری را برای کنترل ظرفیت شنوایی انجام می دهد و در برخی موارد ، پزشک ، انجام سی تی اسکن را توصیه می کند.
اگر وجود تومور یا کیست در فرد تشخیص داده شود ، پزشک نخست خوش خیم یا بدخیم بودن تومور را بررسی می کند ؛ اگر تومور خوش خیم باشد ، درمانی تجویز نمی شود.
در صورت خوش خیم بودن تومور و عفونی شدن آن ، آنتی بیوتیک برای درمان کامل عفونت تجویز می شود. ولی اگر تومور بدخیم باشد ، از طریق روند جراحی برداشته می شود.
از آن جایی که علائم تومورهای گوش چندان بارز نیستند ، همیشه انجام آزمایش کامل روتین گوش ، به منظور اجتناب از بروز مشکل در آینده ، تجویز می شود.
